Door Gerrit Scheurwater.
Kortgeleden werd ik opgeschrikt door een krantenartikel waarin uitgebreid aandacht werd besteed aan het gebruik van mobiele telefoons door (jeugdige)sporters binnen sportverenigingen. Hoewel ik al wel eens had gehoord dat telefoons soms als “wapen” worden ingezet om anderen te pesten, blijkt het probleem veel dieper te gaan dan dat. De telefoon is van een handig communicatiemiddel veranderd in een instrument dat regelmatig tot misbruik leidt, en dat zou iedere vereniging zorgen moeten baren.

De gevolgen van dit misbruik zijn ernstig. De zogenaamde “telefoonterreur” veroorzaakt ongewenst gedrag, waarbij sommige sporters foto’s of video’s maken om anderen in diskrediet te brengen of belachelijk te maken. Dit gebeurt vaak in de kleedkamers, plaatsen die bedoeld zijn voor privacy en ontspanning. Daar zijn het meestal de kwetsbare of jongere leden die het slachtoffer worden van pesterijen of vernedering. Zulke situaties kunnen niet alleen leiden tot sociaal isolement, maar ook tot verlies van zelfvertrouwen, angst en zelfs het afhaken van de sport.

Steeds meer sportverenigingen beginnen zich bewust te worden van deze problematiek. Er zijn al verenigingen, zoals vv Papendrecht, die telefoons volledig verbieden in de kleedkamers. Ook bij andere clubs, waaronder ASWH, staat dit onderwerp inmiddels de agenda van het bestuur. Dat is een belangrijke ontwikkeling, want sportverenigingen hebben niet alleen een sportieve, maar ook een maatschappelijke verantwoordelijkheid: het creëren van een veilige en respectvolle omgeving voor hun leden.

Een verbod op telefoons in kleedkamers is om meerdere redenen gerechtvaardigd.
1. Privacy en veiligheid: De kleedkamer is een plek waar sporters zich omkleden, persoonlijke gesprekken voeren en zich even terugtrekken. Foto’s of video’s maken zonder toestemming is een ernstige schending van de persoonlijke levenssfeer. Het risico op verspreiding via sociale media maakt dit nog schadelijker.
2. Pestgedrag en intimidatie: Telefoons kunnen gemakkelijk worden gebruikt om anderen belachelijk te maken of onder druk te zetten. Het delen van beelden kan leiden tot langdurig psychologisch leed en zelfs reputatieschade. Door telefoons te weren, kunnen verenigingen actief bijdragen aan het voorkomen van pestgedrag.
3. Verstoring van de sportieve sfeer: De aanwezigheid van telefoons zorgt voor afleiding. In plaats van samen te praten, elkaar aan te moedigen of zich te concentreren op de wedstrijd, zijn veel sporters bezig met sociale media of berichtjes. Dit tast de teamgeest en saamhorigheid aan die juist zo belangrijk zijn binnen een sportvereniging.

Het is te hopen dat steeds meer verenigingen het voorbeeld van clubs als vv Papendrecht volgen en het telefoongebruik in kleedkamers aan banden leggen. Op die manier blijft sport wat het hoort te zijn: een veilige, plezierige en verbindende bezigheid voor iedereen.

Een duidelijk verenigingsbeleid over het gebruik van telefoons is daarom essentieel. Het vastleggen van regels, het geven van voorlichting aan leden en ouders, en het actief handhaven van afspraken kan grensoverschrijdend gedrag helpen voorkomen. Daarnaast bevordert het een cultuur van wederzijds respect en vertrouwen. Vastgesteld mag worden dat er bij ASWH, voor zover bekend tenminste, geen sprake is telefoonterreur. Em dat moet zo blijven. Maar ik ben van mening dat wij allemaal alert moeten blijven en moeten voorkomen dat het zover komt. Daarom is het goed dat dit onderwerp de aandacht heeft van het bestuur.